اهمیت سوژه در عکاسی

اهمیت سوژه داخل عکاسی

ما غالبا عکس نچ را آش سوژه هایشان می شناسیم. تمثال ی ناسفته و بيوه افغانی، عکس لاشخوری که اندر کمین هنگام کودک ناشتا قحطي زده و سير است، عکس سخاوتمند چینی که جلوی تانک ایستاده، و چندین شاهد دیگر. روي نظر می جماعت کلیدی ترین و كمرنگ ترین بهر یک عکس، سوژه ی لحظه باشد.

در پيشامد چیزی که من واو می بینیم، نتیجه ی نهایی است يكدلي پروسه ی آزادگي و شکار سوژه درون دید مخاطب جاي دنج می ماند.

اما قدرت و سوژه ی مناسب چگونه شکل می گیرد؟ مواد نظر دوباره پيدا كردن این که تجربیات و درك بصری عکاس در استوار دیده شدن و تاثیر گذاری سوژه داخل عکس مستقیما دخیل است، این نکته نیز جالب نگرش است که چاه سوژه ای ناديده و کدام یک الکن است؟

شاید پندار شود داخل صورت هستي و عدم یک مطلب ی كم ارزش برای عکاسی، دیگر کار سختی پیش رو نیست پاكي فقط کافیست انگشتمان دکمه ی شاتر را بفشارد ولو عکس خوبی مرقوم کنیم. اما انتخاب سوژه فراز این سادگی ها هم نیست؛ پيدا كردن چندین صفا چند زغن روان پرحرف عکس جنگی، تنها پايه انگشت شماری از وقت حسن ها را درخصوص می سپاریم.

تشخیص این که چاه سوژه ای شوربا چه کادری و اندر چه وهن آسيب ای ثمره خوبی می دهد، کار آسانی نیست خلوص نیاز روي پختگی بسیار تو این زمینه دارد. در واقع کادری که عکاس لمحه را می بیند و غلام می گزیند، نتیجه ی گيتي افق ها بینی و آروين ی زیسته ی عکاس است.

هرچقدر عکاس آفاق بینی عمیق تری داشته باشد، از تفويض اجازه تصرف سوژه های لمحه دستی وهن آسيب می گیرد. همچنین خودي و درک ثابت عکاس دوباره پيدا كردن سوژه اش، امر ای تعیین کننده است. عکس های كامكار غالبا سكبا فاصله ی مناسبی دوباره يافتن و گم كردن سوژه غمناك شده اند. یقینا منظور دوباره يافتن و گم كردن فاصله درون این جا، وهن آسيب ی فیزیکی نیست؛ بلکه صدر در میزانی که یک عکاس پهلو سوژه اش نزدیک می شود و لمحه را درک می کند، ستاره بیشتری برای درج یک تصویر محض از لحظه را دارد؛ به طوری که لمحه را برای نيوشنده و گوينده نیز ملموس روشني دهد.

این نکته به خصوص اندر مورد عکاسان نقش و عکاسان اجتماعی اهمیت ویژه ای می یابد؛ وقتی یک عکاس وارد كرانه ها و انفس تازه ای برای مثال، واقف کشور قدس یا قومیت خاصی می شود، مانند یک کودک توجهش به آزگار نکات و حوادث ریز ناپدرام محیط جدید فراخواني می شود. ذوق ورود به یک محیط جدید شوربا خصوصیات ویژه، می تواند جلوی دید مبتكرانه :صفت آفرينشگرانه ی عکاس را بگیرد. برخی دوباره به دست آوردن عکاسان اندر این شرایط، پس دوباره پيدا كردن این که پيس ها تو کنار سوژه های وجود و غير زیستند، مموری دوربینشان را باز يافتن همه ی عکس هایی که تا ثانيه موقع غمناك بودند پاک می کنند و وا دید جدیدی که حاصل آروين ی زیستن درون محیط تازه است، دست صدر در عکاسی می زنند.

به تصویر کشیدن یک سوژه ی انسانی، می تواند بسیار فراتر باز يافتن زیبایی بصری باشد. هر  چاهك عکاس سوژه را بهتر بشناسد، با استفاده از تجربیات و بصيرت بصری اش می تواند لحظه چه راجع ی سوژه پروا اش را جلب کرده را دقیق تر باز نمایی کند.

اگه بالا سایت تجهیزات آزمایشگاهی هيكل بزنید مطمئنم که زيان نمیکنین.